عید مبعث و مدح پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم
دامن کوهسار و غــار حــراست بانگ اقــرأ بـلـنـد از همه جاست دم روح الــقــدس تـرانــۀ وحــی حکــم اقــرأ صدا صدای خداست این ســروش مـبــارک جـبـریــل این نــدای نجــات انــسان هاست یا محـمّـد زمــان بـعـثـت تواست این نــدا مــژدۀ نــبّـوت تــواست ای وجــودت پُــر از پـیـام خــدا ای به جــان و تـنت ســلام خــدا ای دعــایت شــفــای روح بــشـر ای کــلام خــوشــت کــلام خــدا اشــــهــــــد انّـــک رســــول الله یا محــمّــد بخــوان به نــام خــدا تو به بانــگ رسا به خلــق بگــو وحــــــده لا الــــــــه الاّ هـــــــو خــیــز بر بام چرخ پــرچــم زن از خــــداونــــدی خـــــدا دم زن وحــده لا شــریــک لــه، بـر گو این قــوانــیــن کــفــر بر هم زن تــــــــــبــــــــر لا الــــــه الاّ الله بر ســر بــتــگــران عــالــم زن خــیــز و ابــلاغ کن رسـالت را فـــتـــح کــن قــلّــۀ عــدالــت را ما تو را مجد و سروری دادیــم بر هــمــه خــلــق برتـری دادیم پــــیــــــش تــــــر از ولادت آدم بـه تــو حـکــم پـیـمـبـری دادیــم به تــو ای دادگــســتــر عــــالــم مــکــتــب دادگــســتــری دادیــم خیــز و تــوحیــد را تجــسّـم کن پـیـش سنـگ عــدو تـبـسُــم کــن نــغــمــۀ مـاست در تــرانــۀ تــو گــوهــر مــاست در خــزانــۀ تو هــمــه پـیـغـمـبـران مـا تـسـلـیــم بــه تــو و دیــن جــــاودانــۀ تــو بــهــر بـشـکـسـتـن بــتـان حــرم دست ما پــا نــهــد به شــانــۀ تـو آفــریــنـش کــتــاب تــعــلــیـمـت کــلّ ادیــان شــونـد تــسـلـیـمــت مــا ز آغــاز کــــوثــرت دادیــم شیر مــردی چو حیــدرت دادیـم آنـچـه بـر انـبـیـا عــطــا کردیــم از تـمـامی فــزون تــرت دادیــم پــــیــــش تــــــر از ولادت آدم دخت تــوحـیــد پــرورت دادیــم ای هــمــه انـبـیــا مـســلــمــانت صــلــوات خــدا بــه سـلـمـانـت ای رســـول خــدا ز غــار حــرا بر نــجــات بــشــر دوبــاره درآ باز بت ها کــشــیــده اند ســرک ای امــام خــلــیـــل بــا تـــبــر؛ آ تا گریـزد ز شــهــر تــاریــکــی آفــتــابــا بــه تــیــغ نــور بــــرآ چه شود بـا عــلــی بیــایــی بــاز جنگ بــدری دگــر کــنـی آغــاز باز سفـیـانـیـان که حـیــلـه گــرند در کمین چون شغـال پشت سرند بــاز در رخـــنــۀ اُحـــد یــــاران در هــوای غــنــائــمـی دگــرنــد دشـمنــان تـیـغ تـفـرقـه در دست از هــزاران طــریق حملـه ورند ای منــادیّ حــق دوبــاره بــگــو وحــــــده لا الــــــــه الاّ هــــــــو ای مـــنــادیّ وحــــدت اســــلام نــظــری کــن بــه امّــت اســلام کی شـود از حــرم طلــوع کــنـد آفــــتــــاب حــقــیــقــت اســــلام روز عیــد ظهور مـهـدی تواست دوّمیــن عــیــد بــعــثــت اســلام دولت او غــدیــر دیـگــر مـاست دولت عــتــرت پـیـمـبـر مــاست شیعــه آیـیـنه دار مهــدی تواست همه جا در کنار مــهـدی تواست شیــعــه بهــر نجــات انســان ها سخت در انتظـار مهــدی تواست شیعه عجّــل علــی ظهــورک گو ایستاده است و یار مهدی تواست شیعه در انتظار هم عهـدی است یکــسوار امـیــد او مهــدی است ای تـجــلاّی چــارده مـعـصــوم در وجـــود مـقـدّست مـعـــلـــوم عــدل از اقـــتــدار تــو حــاکـــم ظـلـم در دادگــاه تــو مــحــکــوم در ســروشت خـــروش ثـــارالله در نــدایت صــدای یـا مـظـلــوم وارث شیــر حـق تــو با شمشیـر دادِ اســلام از سـقـیــفــه بـگــیــر شیعه فرزند حیــدر و زهـراست شـیـعــه فـریـاد سیّـدالـشّـهـداست شیعه تـفــسـیــر کـلّ قــرآن است شیعه ازهرچه جزخداست جداست ســــالـــروز ولادت شــــیــعـــه بعثت است و غدیر و عاشوراست دار «میثم» ندا دهد شب و روز مــیــثــم آیــیــن مــیــثــمی آموز |